Molly Harwood jest projektantką przemysłową w NASA i staje przed dużymi wyzwaniami.
Na szczęście kobiety w zawodach technicznych nie są już rzadkością. Mimo to ciągle jest jeszcze wiele stereotypów dotyczących wyboru zawodu: kobiety mają fantazję, a mężczyźni są nastawieni na rozwiązania praktyczne – takie są typowe uprzedzenia płci. Wiele zawodów w przemyśle charakteryzuje się połączeniem obydwu „sfer”, jeżeli można je tak nazwać. Sukces odniesienie tylko ten, kto podaje w wątpliwość istniejące rzeczy i znajduje kreatywne nowe rozwiązania. Jednocześnie nie da się tego zrobić bez właściwego stopnia ciekawości i zabawy podczas próbowania i majsterkowania. Idealnym tego przykładem jest amerykańska projektantka przemysłowa Molly Harwood (NASA). W swoim zawodzie dotarła na sam szczyt. Po KJ Cocke (menedżer inżynierii) i Fabioli Calderón (inżynier przemysłowy) jest trzecią inspirującą osobowością kobiecą, którą w związku z tym przedstawiamy.
Poznanie praktyki jest decydujące
W mojej szkole wyższej przykłada się dużą wagę do mentalności Hands-on.
Molly Harwood od początku nie chciała wybierać zawodu technicznego. Najpierw jej pasją było rysowanie. „Studiowałam na Rhode Island School of Design, gdzie najpierw poświęciłam się ilustracji”, mówi Harwood. „Jednak przez pracę z praktycznymi rzeczami obudziło się we mnie zainteresowanie projektowaniem przemysłowym. W mojej szkole wyższej przykłada się dużą wagę do mentalności Hand-on”. Jej przeżycia pokrywają się z wieloma badaniami, które wykazują, że właśnie kobiety rozwiązują problemy inżynieryjne przez swoją kreatywność i kompetencje komunikacyjne. Kluczowe znaczenie ma zapewnienie studentkom zapoznania się ze światem praktycznym. Często chodzi przy tym o pierwszy krok na drodze prowadzącej do kariery w jednej ze specjalizacji MINT.
Dla Molly Harwood był to decydujący impuls. Po pierwszym zapoznaniu się z projektowaniem przemysłowym stale szukała nowych wyzwań. „Chciałam projektować rzeczy, które byłyby bardziej wymagające lub skuteczniejsze niż istniejące”, mówi. Optymalizacja wydajności produktów przeznaczonych do skrajnych warunków bardzo spodobała się Harwood. Dlatego oczywiste było dla niej zainteresowanie się kosmosem. Tutaj stosowanie bardzo odpornych obiektów jest nie tylko opcją, lecz podstawowym warunkiem przeżycia. „Zdecydowałam się na pracę w NASA, ponieważ jest to wielkie wyzwanie. W projektowaniu nie ma chyba rzeczy trudniejszych niż uwzględnienie takich skrajnych warunków zewnętrznych”, podkreśla. „Nigdy nie dysponuje się wszystkimi szczegółami, które powinno się właściwe znać ze względu na projekt i nie wie się, czego astronauci mogą się spodziewać w tych warunkach”.
Inspirowanie kobiet do zawodów technicznych
Jestem dumna z miejsca, w którym jestem.
Te ogromne wyzwania były idealną możliwością dla Hardwood, aby ciągle się uczyć i dopracowywać własne umiejętności w zawodzie projektantki przemysłowej. Również tutaj jej przeżycia pasują dokładnie do całości. Możliwości rozwoju osobistego i atrakcyjne szanse kariery są decydującym czynnikiem, aby utrzymywać w zawodach technicznych mądre kobiece głowy. Nie jest wykluczone, że dla niektórych z nich odstraszająca będzie myśl o konieczności wynajdywania pre cały czas kreatywnych rozwiązań problemów z tak wieloma nieznanymi zmiennymi. Dla Harwood są to jednak warunki, które ją pobudzają: „Codziennie pojawia się nowe wyzwanie, które najbardziej mnie motywuje”.
Zadania opracowywania projektów kosmicznych to „bardzo skomplikowane i niezwykle żmudne procesy”, mówi Hardwood. Jednocześnie jej praca jest dobrze wynagradzana. Dzieje się tak, kiedy robi postępy w opracowywaniu obiektów, które wspomagają astronautów w gromadzeniu danych w kosmosie. W ten sposób mocno przyczynia się do tego, że jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć świat. „Przy tym zadaniu codziennie idziemy krok dalej. Jest to bardzo ciekawe. Jestem dumna z miejsca, w którym jestem”, mówi Molly Harwood.
Chcesz znać zawsze wszystkie nowości ze świata techniki? Zasubskrybuj blog item w polu w prawym górnym rogu!
